تکان خوردن مایع گوش و بیماری کریستال گوش

تکان خوردن مایع گوش یا آنچه در پزشکی با عنوان سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم (BPPV) شناخته می‌شود، یکی از شایع‌ترین دلایل سرگیجه ناگهانی و احساس چرخش محیط است. این اختلال ناشی از جابه‌جایی کریستال‌های کلسیمی درون گوش داخلی است که بر تعادل بدن اثر می‌گذارد. اگرچه BPPV معمولاً خوش‌خیم و بی‌خطر است، اما می‌تواند زندگی روزمره را به‌طور جدی مختل کند؛ از دشواری در برخاستن از رختخواب گرفته تا محدودیت در رانندگی یا کارهای ساده روزانه.

در این مقاله، با نگاهی جامع و علمی به سراغ علل، علائم، روش‌های تشخیص، درمان‌های خانگی و تخصصی و راهکارهای پیشگیری از تکان خوردن مایع گوش می‌رویم تا به شما کمک کنیم با آگاهی کامل این اختلال را مدیریت یا از آن پیشگیری کنید.

نقش مایع در سیستم تعادلی گوش

برای درک بهتر تکان خوردن مایع گوش، ابتدا باید با آناتومی و عملکرد گوش داخلی آشنا شویم. گوش داخلی، فراتر از حس شنوایی، خانه سیستم وستیبولار (دهلیزی) است که مسئول حفظ تعادل و جهت‌گیری فضایی بدن است. این سیستم از دو بخش اصلی تشکیل شده است:

1. کانال‌های نیم‌دایره‌ای (Semicircular Canals): این سه کانال، که به صورت عمود بر هم قرار گرفته‌اند، مسئول تشخیص حرکات چرخشی سر (مانند تکان دادن سر به چپ و راست یا بالا و پایین) هستند.
2. اتولیت‌ها (Otolith Organs): شامل اوتریکول (Utricle) و ساکول (Saccule) هستند. این بخش‌ها مسئول تشخیص حرکات خطی (مانند حرکت در آسانسور یا حرکت رو به جلو) و درک نیروی جاذبه هستند.

هر دوی این بخش‌ها پر از مایعی شفاف به نام اندولنف (Endolymph) هستند. در داخل کانال‌های نیم‌دایره‌ای و اتولیت‌ها، سلول‌های مویی بسیار ظریفی وجود دارند. هنگامی که سر حرکت می‌کند، مایع اندولنف نیز حرکت کرده و این سلول‌های مویی خم می‌شوند. خم شدن سلول‌های مویی، سیگنال‌های الکتریکی را به مغز ارسال می‌کند و مغز بر اساس این سیگنال‌ها، موقعیت سر و بدن را در فضا درک می‌کند.

نکته کلیدی در سیستم اتولیت‌ها، وجود ذرات میکروسکوپی از جنس کربنات کلسیم به نام اوتوکونیا (Otoconia)  یا همان “کریستال‌های گوش” است. این کریستال‌ها به طور طبیعی در ژلی چسبناک بر روی سلول‌های مویی در اوتریکول قرار دارند و به آن‌ها کمک می‌کنند تا حرکت خطی و جاذبه را بهتر حس کنند. عملکرد صحیح این سیستم پیچیده برای حفظ تعادل و جلوگیری از سرگیجه ضروری است.

تکان خوردن مایع گوش ( کریستال گوش) چیست؟

همانطور که اشاره شد، تکان خوردن مایع گوش در واقع یک اصطلاح عامیانه برای وضعیت پزشکی سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم (Benign Paroxysmal Positional Vertigo – BPPV) است. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که کریستال گوش (اوتوکونیا) از محل اصلی خود در اوتریکول جدا شده و به صورت نابجا وارد یکی از کانال‌های نیم‌دایره‌ای می‌شوند.

کانال خلفی (Posterior Canal) شایع‌ترین کانالی است که این کریستال‌ها در آن رسوب می‌کنند. هنگامی که این ذرات کلسیمی وارد کانال‌های نیم‌دایره‌ای می‌شوند، با هر حرکت خاص سر، مانند بلند شدن از رختخواب، چرخیدن در خواب، نگاه کردن به بالا یا خم شدن، در مایع اندولنف درون این کانال‌ها حرکت می‌کنند. این حرکت نابجای کریستال‌ها، باعث تحریک غیرطبیعی سلول‌های مویی درون کانال می‌شود، حتی در شرایطی که سر در واقع ثابت است یا حرکتی آرام دارد.

سمعک اکسیر

شنوایی‌سنجی آنلاین 100 معتبر

شنوایی‌سنجی آنلاین را در کمتر از ۵ دقیقه انجام دهید

تست آنلاین رایگان

مغز این تحریک اشتباه را به عنوان یک حرکت شدید و ناگهانی تفسیر می‌کند، در حالی که سایر حواس بدن (مانند بینایی یا حس عمقی) حرکت متفاوتی را گزارش می‌دهند. این ناهماهنگی در اطلاعات حسی است که منجر به احساس سرگیجه چرخشی شدید (ورتیگو) می‌شود. این سرگیجه معمولاً کوتاه مدت (کمتر از یک دقیقه، حدود 30 تا 60 ثانیه) است و با تغییر وضعیت سر آغاز می‌شود. BPPV یکی از شایع‌ترین علل سرگیجه در بزرگسالان است و می‌تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد، اگرچه خوش‌خیم و قابل درمان است. این وضعیت با مشکلات مربوط به مایع گوش میانی که معمولاً به عفونت یا التهاب مربوط می‌شود، متفاوت است و مکانیسم کاملاً متفاوتی دارد.

دلایل تکان خوردن مایع گوش (BPPV)

جابجایی کریستال‌های کلسیمی (اوتوکونیا) به درون مجاری نیم‌دایره‌ای گوش داخلی علت اصلی بروز BPPV است. اما این جابه‌جایی ممکن است به دلایل متعددی رخ دهد. در ادامه به مهم‌ترین عوامل ایجادکننده این اختلال می‌پردازیم:

1. افزایش سن

با افزایش سن، ساختارهای ظریف گوش داخلی دچار تغییرات تخریبی می‌شوند. کریستال‌های کلسیمی که به‌طور طبیعی در اوتریکول قرار دارند، ممکن است سست و شکننده شده و از بستر خود جدا شوند. این فرآیند معمولاً در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ زندگی تشدید می‌شود.

طبق مطالعات اپیدمیولوژیک، BPPV  در افراد بالای ۵۰ سال بیشترین شیوع را دارد و در زنان مسن شایع‌تر است.

2. ضربه به سر

آسیب فیزیکی به سر، حتی ضربه‌های خفیف مانند زمین خوردن یا تصادف رانندگی، می‌تواند باعث اختلال در عملکرد دستگاه دهلیزی شود. این ضربات ممکن است کریستال‌ها را از محل خود جدا کرده و وارد مجاری نیم‌دایره‌ای کنند، به‌ویژه کانال خلفی.

این نوع BPPV معمولاً پس از سانحه و همراه با علائم ثانویه دیگر مانند سردرد یا کبودی بروز می‌کند و نیاز به ارزیابی دقیق‌تر دارد.

مطالعه بیشتر: علت سوت کشیدن گوش چیست؟+ تشخیص و درمان

3.  عفونت‌ها و التهاب‌های گوش داخلی

در برخی موارد، التهاب عصب دهلیزی یا ساختارهای داخلی گوش، ناشی از عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی، می‌تواند عملکرد طبیعی اوتریکول را مختل کند. التهاب موجب آسیب به سلول‌های حسی و ناپایداری کریستال‌های اتولیتی می‌شود.

4.  جراحی‌های گوش و جمجمه

برخی از اعمال جراحی که در مجاورت گوش داخلی یا سیستم عصبی مرکزی انجام می‌شوند، ممکن است به‌صورت غیرمستقیم موجب جابجایی کریستال‌ها شوند. تغییر فشار، کشش بافت‌ها یا التهاب پس از جراحی، همگی می‌توانند زمینه‌ساز BPPV باشند.

5. استراحت طولانی در بستر

بی‌تحرکی طولانی، به‌ویژه در بیماران بستری در ICU یا پس از جراحی‌های بزرگ، موجب کاهش تحریک طبیعی سیستم دهلیزی و ته‌نشینی کریستال‌ها می‌شود. همچنین تغییرات وضعیت بدن در حین خوابیدن مداوم می‌تواند حرکت کریستال‌ها را تسهیل کند.

این نوع BPPV معمولاً در سالمندان و بیماران مزمن دیده می‌شود.

6. میگرن دهلیزی

در افراد مبتلا به میگرن، به‌ویژه نوع دهلیزی، احتمال بروز BPPV بیشتر است. هنوز مکانیسم دقیق این ارتباط روشن نیست، اما نوسانات جریان خون در ناحیه گوش داخلی یا تغییرات شیمیایی مرتبط با حملات میگرنی، می‌توانند منجر به ناپایداری اوتوکونیا شوند.

حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از بیماران مبتلا به BPPV سابقه میگرن دارند.

7. کمبود ویتامین D

ویتامین D نقش کلیدی در تنظیم متابولیسم کلسیم در بدن ایفا می‌کند. کاهش سطح این ویتامین می‌تواند منجر به ضعف در ساختار کریستال‌های کلسیمی شود. مطالعات نشان داده‌اند که سطح پایین ویتامین D با افزایش احتمال ابتلا یا عود BPPV همراه است. مکمل‌یاری با ویتامین D در برخی بیماران، بروز مجدد BPPV را کاهش داده است.

8.  بیماری‌های متابولیک: دیابت و پوکی استخوان

• دیابت: افزایش قند خون می‌تواند به عروق و اعصاب گوش داخلی آسیب برساند و تعادل مایع درونی گوش را بر هم بزند. افراد دیابتی بیشتر در معرض بروز انواع سرگیجه هستند.
• پوکی استخوان (Osteoporosis): ضعف استخوانی و اختلال در جذب کلسیم بر سلامت کریستال‌های اوتوکونیا تأثیر می‌گذارد. ارتباط مستقیمی بین BPPV و کاهش تراکم استخوان وجود دارد. زنان یائسه با پوکی استخوان در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به BPPV قرار دارند.

سمعک اکسیر

بیش از 10 سال سابقه در عرصه خدمات درمانی و بیماری های گوش

تجویز بهترین سمعک های روز دنیا با طرح ها و تکنولوژی های مختلف

تماس بگیرید

علائم تکان خوردن مایع گوش

در ادامه، به مهم‌ترین علائم این اختلال اشاره می‌کنیم:

1. سرگیجه چرخشی (Vertigo) ناگهانی و کوتاه‌مدت

شایع‌ترین علامت BPPV، احساس چرخش یا حرکت محیط اطراف به‌صورت ناگهانی است. این سرگیجه معمولاً کمتر از یک دقیقه طول می‌کشد و در موارد زیر تشدید می‌شود:

• بلند شدن سریع از رختخواب
• چرخیدن به پهلو
• خم شدن به جلو
• نگاه کردن به بالا (مثلاً برای برداشتن چیزی از قفسه بالا)

بسیاری از بیماران، احساس چرخش را آن‌قدر شدید توصیف می‌کنند که از ایستادن یا حرکت می‌ترسند.

2. عدم تعادل و احساس ناپایداری

پس از پایان سرگیجه، بسیاری از افراد برای مدتی دچار بی‌ثباتی یا عدم تعادل در راه رفتن می‌شوند. این ناپایداری اغلب خفیف است، اما می‌تواند باعث اختلال در انجام فعالیت‌های روزمره شود، به‌ویژه در سالمندان که خطر زمین خوردن در آن‌ها بیشتر است.

3. تهوع و گاهی استفراغ

سرگیجه شدید ممکن است باعث احساس تهوع شود. در برخی موارد، این حالت به حدی شدید است که به استفراغ منتهی می‌شود. البته این علامت در همه افراد دیده نمی‌شود و بیشتر در حملات اولیه یا حاد BPPV بروز می‌کند.

4. حرکات غیرارادی چشم

نیستاگموس نوعی حرکت سریع و ریتمیک چشم‌ها است که معمولاً در زمان حمله سرگیجه مشاهده می‌شود. این علامت به‌ویژه هنگام انجام تست دیکس-هالپایک توسط پزشک قابل رؤیت است و به تشخیص محل دقیق کریستال جابجا شده کمک می‌کند.

5. احساس سبکی سر یا شناور بودن

برخی بیماران به‌جای سرگیجه چرخشی، احساس شناور بودن، سبکی سر یا ناپایداری ملایم را تجربه می‌کنند. این حالت ممکن است پس از گذشت مرحله حاد بیماری یا در موارد خفیف‌تر BPPV دیده شود.

6.  حساسیت به حرکات خاص

افراد مبتلا به BPPV معمولاً با حرکت‌های خاص سر (مثل چرخش سریع، خوابیدن روی یک پهلو یا نگاه کردن به بالا) تحریک می‌شوند و علائم در این شرایط تشدید می‌یابد. بسیاری از بیماران ناخودآگاه از انجام این حرکات پرهیز می‌کنند که ممکن است منجر به محدود شدن فعالیت‌های روزانه آن‌ها شود.

در BPPV، نباید علائم دیگری مانند کاهش شنوایی، وزوز گوش،پیرگوشی، ضعف در اندام‌ها، بی‌حسی، سردرد شدید یا اختلال در تکلم وجود داشته باشد. وجود هر یک از این علائم می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جدی‌تر باشد و نیازمند بررسی فوری پزشکی است. این سرگیجه‌ها گرچه آزاردهنده و گاهی ترسناک به نظر می‌رسند، اما به طور کلی بی‌خطر هستند و به مغز یا سیستم عصبی آسیب نمی‌رسانند.

تشخیص تکان خوردن مایع گوش

تشخیص دقیق تکان خوردن مایع گوش (BPPV)  نیازمند معاینه توسط پزشک متخصص، اغلب متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) یا یک شنوایی‌شناس مجرب است. فرآیند تشخیص معمولاً شامل مراحل زیر است:

شرح حال بالینی دقیق

نخستین گام در تشخیص تکان خوردن مایع گوش، دریافت شرح حال کامل و هدفمند از بیمار است. پزشک یا شنوایی‌شناس با پرسیدن سوالاتی درباره نوع سرگیجه (چرخشی یا مبهم)، مدت‌زمان هر حمله، نحوه آغاز علائم (مانند بلند شدن از رختخواب یا چرخیدن در خواب)، علائم همراه (مانند تهوع، وزوز گوش، کاهش شنوایی یا بی‌حسی اندام‌ها) و سابقه بیماری‌های همراه، می‌تواند احتمال BPPV را بررسی کند. وجود سرگیجه وضعیتی ناگهانی، کوتاه‌مدت و قابل تکرار، نشانه‌ای واضح برای ورود به مرحله بعدی تشخیص است.

 معاینه فیزیکی و نورولوژیک

در این مرحله، پزشک وضعیت تعادلی و عصبی بیمار را ارزیابی می‌کند تا احتمال وجود علل نورولوژیک مانند سکته مغزی، تومور یا ام‌اس (MS) را رد کند. آزمایش‌هایی مانند بررسی حرکات چشم، واکنش‌های اندام‌ها، قدرت عضلانی و رفلکس‌ها انجام می‌شوند. این معاینه به تشخیص افتراقی سرگیجه محیطی (مانند BPPV) از سرگیجه مرکزی (مربوط به مغز و اعصاب) کمک می‌کند.

مانور دیکس-هالپایک (Dix-Hallpike Maneuver)

این مانور اصلی‌ترین ابزار تشخیص BPPV در کانال نیم‌دایره‌ای خلفی گوش داخلی است. در این تست، بیمار به حالت نشسته قرار می‌گیرد، سپس سرش به زاویه ۴۵ درجه چرخانده شده و به‌سرعت به حالت درازکش در حالی که سر از لبه تخت آویزان است، منتقل می‌شود. اگر بیمار پس از چند ثانیه دچار سرگیجه چرخشی شود و حرکات غیرارادی چشم (نیستاگموس) در او مشاهده گردد، نتیجه تست مثبت و تشخیص BPPV تقریباً قطعی است.

تست رول

در بیمارانی که علائم آن‌ها با الگوی کلاسیک BPPV در کانال خلفی تطابق ندارد، ممکن است کانال افقی گوش داخلی درگیر باشد. برای بررسی این احتمال، تست رول انجام می‌شود. بیمار در حالت درازکش قرار گرفته و سر او به‌آرامی به سمت راست و سپس چپ چرخانده می‌شود. واکنش چشم و شدت سرگیجه در هر طرف مقایسه می‌شود تا سمت درگیر و نوع BPPV مشخص گردد.

تست‌های تخصصی تکمیلی ( VNG/ENG، MRI و …)

اگر نتیجه مانورهای تشخیصی قطعی نباشد یا علائمی مانند دوبینی، کاهش شنوایی، اختلال تکلم یا ضعف اندام‌ها وجود داشته باشد، آزمایش‌های تخصصی‌تری توصیه می‌شود. تست‌های VNG یا ENG برای ثبت دقیق حرکات چشم در پاسخ به تحریکات حرکتی و حرارتی گوش انجام می‌شوند و عملکرد سیستم دهلیزی را تحلیل می‌کنند. همچنین در صورت شک به آسیب‌های مغزی، عفونت، تومور یا سکته، تصویربرداری MRI یا CT اسکن مغز درخواست می‌شود.

درمان تکان خوردن مایع گوش

خوشبختانه، تکان خوردن مایع گوش (BPPV) یکی از قابل درمان‌ترین علل سرگیجه است و نرخ موفقیت درمان آن بسیار بالا است. هدف اصلی درمان، بازگرداندن کریستال‌های جابجا شده به محل اصلی خود در اوتریکول است.

مانورهای بازسازی کانالیت (Canalith Repositioning Maneuvers):

 این مانورها، درمان اصلی و مؤثرترین روش برای BPPV هستند. این مانورها شامل یک سری حرکات خاص سر و بدن هستند که با استفاده از نیروی جاذبه، کریستال‌ها را از کانال‌های نیم‌دایره‌ای به اوتریکول بازمی‌گردانند.

• مانور اپلی (Epley Maneuver): این شایع‌ترین و مؤثرترین مانور برای درمان BPPV کانال خلفی (شایع‌ترین نوع) است. این مانور شامل چند مرحله تغییر وضعیت سر و بدن است که توسط پزشک یا فیزیوتراپیست آموزش‌دیده انجام می‌شود. هدف این است که کریستال‌ها به آرامی از کانال نیم‌دایره‌ای خارج شده و به بخش اوتریکول که به آن تعلق دارند، بازگردند. موفقیت این مانور در بسیاری از بیماران، تنها در یک یا دو جلسه مشاهده می‌شود.
• مانور سیمونت (Semont Maneuver): این مانور نیز یک روش مؤثر دیگر است که ممکن است در برخی موارد به کار رود، به خصوص اگر مانور اپلی موثر نباشد یا برای نوع خاصی از BPPV مناسب‌تر باشد.
• مانور لمپرت (Lempert Maneuver) یا BBQ Roll: برای BPPV کانال افقی استفاده می‌شود.

این مانورها باید حتماً تحت نظر متخصص و با راهنمایی دقیق انجام شوند. انجام خودسرانه و نادرست این مانورها می‌تواند وضعیت را بدتر کند یا موجب سرگیجه شدیدتر شود.

دارودرمانی

داروهای خاصی برای درمان BPPV وجود ندارد، زیرا این یک مشکل مکانیکی است نه شیمیایی. با این حال، در برخی موارد، پزشک ممکن است برای تسکین علائم حاد سرگیجه و تهوع، داروهای موقت تجویز کند، مانند:

• آنتی‌هیستامین‌ها: مانند دیمن‌هیدرینات (Dramamine) یا مکلیزین (Meclizine) که می‌توانند به کاهش سرگیجه و تهوع کمک کنند.
• بنزودیازپین‌ها: مانند دیازپام یا لورازپام، که می‌توانند سیستم عصبی مرکزی را آرام کرده و علائم سرگیجه را کاهش دهند، اما به دلیل پتانسیل اعتیادآور بودن، معمولاً برای استفاده کوتاه مدت توصیه می‌شوند.

این داروها فقط علائم را سرکوب می‌کنند و کریستال‌ها را به جای خود باز نمی‌گردانند. استفاده طولانی‌مدت از آن‌ها می‌تواند مانع از عادت‌پذیری مغز به وضعیت جدید شود.

جراحی

در موارد بسیار نادر و تنها زمانی که تمام روش‌های درمانی غیرتهاجمی بی‌اثر باشند و BPPV به طور مداوم و شدید کیفیت زندگی بیمار را مختل کند، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود. شایع‌ترین جراحی، انسداد کانال خلفی (Posterior Canal Occlusion) است که با مسدود کردن فیزیکی کانال درگیر، از حرکت کریستال‌ها جلوگیری می‌کند. این روش تهاجمی است و عوارض خاص خود را دارد، لذا آخرین گزینه درمانی محسوب می‌شود.

پیشگیری از بیماری کریستال گوش

اگرچه نمی‌توان به طور کامل از بروز تکان خوردن مایع گوش پیشگیری کرد، به خصوص در مواردی که علت مشخصی ندارد، اما با رعایت برخی نکات می‌توان خطر ابتلا یا عود آن را کاهش داد:

محافظت از سر در برابر ضربه

یکی از دلایل مهم جابجایی کریستال‌های گوش، ضربه‌های فیزیکی به سر است. استفاده از کلاه ایمنی هنگام دوچرخه‌سواری، اسکوتر، ورزش‌های رزمی یا فعالیت‌های صنعتی، و رعایت اصول ایمنی در منزل و محیط کار می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از BPPV داشته باشد. حتی ضربه‌های خفیف نیز در افراد مستعد ممکن است علائم را فعال کند.

اصلاح وضعیت خواب

وضعیت بدن هنگام خواب می‌تواند بر گوش داخلی فشار وارد کند. توصیه می‌شود از خواب طولانی‌مدت روی یک پهلو (به‌خصوص پهلویی که در گذشته علائم را تحریک کرده) پرهیز شود. همچنین خوابیدن با سر کمی بالاتر از بدن (با دو بالش یا بالش مخصوص ارتوپدی) می‌تواند به کاهش فشار و جلوگیری از حرکت کریستال‌ها کمک کند.

حرکات آهسته و آگاهانه سر و بدن

بسیاری از حملات BPPV با تغییرات سریع در موقعیت سر آغاز می‌شوند. برای پیشگیری، توصیه می‌شود:

هنگام بلند شدن از خواب، ابتدا به پهلو بچرخید، سپس به‌آرامی بنشینید.

از بلند شدن ناگهانی، چرخش‌های تند سر یا خم شدن سریع خودداری کنید.

در فعالیت‌های روزانه، به وضعیت سر و گردن خود توجه بیشتری داشته باشید.

پیگیری و درمان بیماری‌های زمینه‌ای

بیماری‌هایی مانند دیابت، میگرن دهلیزی، پوکی استخوان یا اختلالات متابولیک، می‌توانند خطر BPPV را افزایش دهند. مدیریت مناسب این بیماری‌ها با کمک پزشک، پیگیری دارویی، تغذیه اصولی و فعالیت بدنی منظم، نقش کلیدی در کاهش احتمال جابجایی کریستال‌های گوش دارد.

بررسی سطح ویتامین D و جبران کمبود آن

مطالعات نشان داده‌اند که کمبود ویتامین D با افزایش خطر بروز یا عود BPPV مرتبط است. این ویتامین در متابولیسم کلسیم و سلامت ساختارهای گوش داخلی مؤثر است. توصیه می‌شود با آزمایش خون ساده، سطح ویتامین D خود را بررسی کرده و در صورت کمبود، با مشورت پزشک از مکمل‌های مورد نیاز استفاده نمایید.

پرهیز از بی‌تحرکی طولانی‌مدت

افرادی که به دلیل جراحی، بیماری یا سبک زندگی، مدت‌های طولانی بی‌تحرک می‌مانند یا در بستر هستند، بیشتر در معرض ته‌نشینی و جابجایی کریستال‌های گوش قرار دارند. انجام حرکات کششی ملایم روزانه، پیاده‌روی، و تمرینات تعادلی ساده مانند تای‌چی یا یوگا می‌تواند به حفظ عملکرد طبیعی گوش داخلی کمک کند.

معاینات دوره‌ای در افراد مستعد

معاینات دوره‌ای شنوایی و ارزیابی سیستم تعادلی توسط متخصصین شنوایی سنجی، به خصوص برای افراد بالای 50 سال یا کسانی که سابقه سرگیجه دارند، می‌تواند در تشخیص زودهنگام مشکلات و ارائه راهکارهای پیشگیرانه مؤثر باشد. این مراکز همچنین در زمینه مشکلاتی مانند وزوز گوش و یا نیاز به خرید سمعک نیز مشاوره و خدمات تخصصی ارائه می‌دهند. در کلینیک سمعک اکسیر امکان ویزیت شنوایی‌سنجی در منزل نیز برای افراد سالمند یا دارای محدودیت حرکتی وجود دارد.

در نهایت، تکان خوردن مایع گوش یا BPPV، گرچه یک عارضه آزاردهنده و گاه ترسناک است که می‌تواند به طور جدی کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد، اما یک وضعیت کاملاً قابل درمان و معمولاً خوش‌خیم محسوب می‌شود. شناخت دقیق علل، علائم و مکانیسم این بیماری به افراد کمک می‌کند تا با آگاهی بیشتری با آن مواجه شوند و از نگرانی‌های بی‌مورد جلوگیری کنند.

اگر علائمی مانند سرگیجه ناگهانی یا عدم تعادل دارید، با متخصصان شنوایی‌شناسی در کلینیک سمعک اکسیر مشورت کنید. برای مشاوره رایگان و دریافت نوبت، به صفحه تماس با ما مراجعه کنید.